Het ochtendgloren was prachtig, het licht, het uitzicht, het groen. De zon schijnt wat zwak, maar het is zoals altijd snel warm. Na een ontbijtje gingen we op pad naar het noorden van het eiland, we hadden een afspraak om met een boot dolfijnen te gaan kijken! Dat blijken meer mensen te doen! Een stuk of 6-7 boten tegelijk varen af en aan om een uurtje rond te dobberen op het water. Als er dan een school dolfijnen wordt gespot, stuiven ze er allemaal met hun wendbare bootjes op af, en hoor je overal camera's klikken. Het is ongelofelijk. Een grote school van een stuk of 10-12 dolfijnen zwemt tussen ons door. Totdat ze bijna afgesneden worden, dan duiken ze onder en wordt het wachten om te zien waar ze dan weer opduiken. En dan weer met al die boten erachteraan. Na niet zo heel erg lang bekruipt ons allen toch een beetje het gevoel dat het wel een dolfijnenjacht lijkt. Zo moet dat er aan toe zijn gegaan. De kinderen liggen op de voorplecht gezamenlijk op de uitkijk en voor de kick natuurlijk, leuk gezicht. Erg moeilijk om een goede foto te maken, zelfs met de snelklik-knop. Ze komen nooit boven waar je denkt dat ze boven zullen komen, LOL. We hebben genoeg foto's en willen eigenlijk wel weer graag naar de kade, we vinden het toch wel erg zielig allemaal. Dat dachten de dolfijnen ook en ze verdwenen uit zicht. Wat een ervaring!

Amakusa

Van 15 tot 17 september 2007, een lang weekend, zijn we naar Amakusa geweest, een eilandengroep aan de westkust van Kuyshu, ongeveer 2 uur rijden van Fukuoka. We zouden daar gaan kamperen met Lennie & Hartmut en de kids, en Sjoukje & Arjen. (Arjen werkt sinds anderhalf jaar bij Rik, maar het gezin is net in juli overgekomen, en dat klikt goed, zooo gezellig!) Dit keer voor de verandering eens heel goed uitgezocht wat er allemaal te zien was en met de dames besproken waar we dan in principe heen zouden gaan. Inkopen voor de BBQ geregeld, en hier en daar reserveringen gemaakt bij dingen die we wilden doen. Uiteindelijk gingen we pas zaterdagmiddag op pad. Vrijdag hebben we namelijk alles moeten annuleren ivm een naderende typhoon, zoals een orkaan heet aan deze kant van de wereld. Maar wonder boven wonder scheen zaterdagochtend de zon, dus we belden iedereen weer op, maakten de annuleringen ongedaan, en gingen op pad.

Na 2 uur rijden kwamen we via de "Five Bridges of Amakusa" op de schiereilanden aan en in een halfuurtje waren we op de camping. Wat een prachtige natuur! En overal visvijvers, waar een soort pontons in rondvaarden met een buitenboordmotor.... gek gezicht! Bleken garnaalkwekerijen te zijn, en de spetterende motoren zorgden voor zuurstof in het water.

Na dit avontuur gingen we weer op pad de natuur bekijken. Lennie en Hartmut gingen naar huis, Hartmut (een kok) moest werken die avond. We reden door de prachtige natuur, via een pottenbakkerij en langs mooie stranden naar het park met het grootste waterwiel van Japan. Jammer dat het wat vervallen en stuk was allemaal, en vanwege een hevige stortbui was alles ook gesloten. Met mijn paasbeste Japans is het tenslotte toch nog gelukt om "somen nagashi" los te peuteren, dat zijn witte rijstnoedels die 2 minuten gekookt zijn. Die worden dan in stromend water gegooid en moet je met je stokjes uit het water plukken, dopen in een sojasausje en smikkelen maar... Dat is altijd een heel festijn en de eerste keer voor Arjen en Sjoukje. Leuk!

De regen stopte en we gingen maar eens op zoek naar de 2e grote attractie: de stokken waarop ze taco's, octopussen te drogen hangen, geen gezicht. Dat bleek wat moeilijker. Overal kreeg ik als antwoord dat het weer te slecht was. Nou ja, dat viel wel mee, het was nog steeds 30 graden, maar dat telt niet, het gaat om de zon, die langzamerhand weer plaats maakte voor miezeren, jammer! Onderweg kwamen we langs prachtige baaien en plekjes, alles heel klein en gezellig-kneuterig natuurlijk, en we bezochten een parelkwekerij, maar dat bleek alleen een parelwinkel te zijn helaas. In de onvermijdelijke etenswarenwinkel die erbij was hingen de gedroogde taco's op een kleerhanger te koop, gaaaaf gezicht!! Geen taco's dus, daar moeten we nog een keer voor terug. Dan maar een foto van de Amakusa-website....

Terug naar de camping, bleek het nu echt te gaan hozen. Dat was wat jammer, in de tent... Gelukkig was er bij de receptie een heel groot overdekt terras, waar we maar weer vrolijk gingen BBQen. Het was aardedonker, een gordijn van regen, en toen gebeurde er bij zonsondergang iets heel geks, de hele hemel werd rood, dieprood. Heel bijzonder! Aangezien ook bij dit weer de temperatuur gewoon hoog blijft, werd het toch nog een aangename avond.